Historie

Geschiedenis en verbondenheid van de scheepswerf en Millingen

Vanwege de ligging aan de Rijn woonden in Millingen al eeuwenlang schippers en riviervissers. Enkele Millingse timmerlieden zagen hun kans en bouwden in 1837 de eerste scheepstimmerwerf voor reparaties en de bouw van houten schepen. Eind negentiende eeuw kwam er voor het eerste een werf voor ijzeren schepen, de werf werd vervolgens in 1896 gekocht en overgenomen door Mans Bodewes.

Aan het einde van de 19^e eeuw kwam er voor het eerst een scheepswerf in Millingen aan de Rijn. Na zo’n dertig jaar vertrok hij weer maar de naam Bodewes bleef behouden en verbonden aan de scheepswerf. De scheepswerf heeft een aantal keer van eigenaar gewisseld maar is altijd bekend gebleven als scheepswerf Bodewes tot de overname van Shipyard Millingen in 2018.

Het dorp Millingen aan de Rijn is onlosmakelijk verbonden met de scheepswerf. Hele generaties en families werkten op de werf, vele jonge mannen gingen direct na het behalen van hun schooldiploma aan het werk op de scheepswerf. Hier leerde zij het vak in de praktijk.

In 1940 brak de Tweede Wereldoorlog uit. De werf bleef op een laag pitje draaien als reparatiewerf. De toenmalig directeur en diens zoon, zorgde dat een aantal essentiële machines verborgen werden om ze veilig te stellen voor mogelijke bombardementen. Na de bevrijding van Nijmegen in 1944 kwam het front dichterbij de werf te liggen waardoor het werk op de werf stil kwam te liggen. In het laatste jaar van de oorlog liep de werf flinke schade op, veel was verdwenen en vaartuigen gezonken. Gebouwen, helling, lieren, gereedschappen en elektrische installaties waren verwoest.

Na de bevrijding in 1945 werd met man en macht gewerkt om de werf weer tot leven te wekken. In eerste instantie startten de werfarbeiders met de fabricage van steenvormen voor de omliggende steenfabrieken omdat er een grote vraag was naar stenen voor de wederopbouw.

Van 1958 tot 1974 beleefde de scheepswerf zijn beste jaren. Op het hoogtepunt van de werf werkten er zeshonderd man. Een grote variëteit rolde van de hellingen: passagiersschepen, tankboten, bevoorradingsschepen en bankboten. De grote bevoorradingsschepen waren voornamelijk bedoeld voor de bouw van olieplatforms op de Noordzee. Speciaal voor dat doel ontwikkelde Smit-Lloyd sterke sleepboten, tientallen van deze sleepboten zijn afgeleverd door de scheepswerf in Millingen.

In 1987 kreeg de werf een nieuwe eigenaar in de naam van Damen Shipyards. Vanaf dat moment heeft de werf aan de lopende band binnenvaartschepen afgebouwd, zowel beunschepen als tankers.

De scheepsbouw floreerde van 2003 tot 2008 en dus ook op de scheepswerf in Millingen. In deze tijd verzorgde de scheepswerf de afbouw van ongeveer vijf casco-binnenvaartschepen per jaar.

De wereldwijde economische crisis in 2008 was ook voelbaar op de scheepswerf in Millingen, orders voor het bouwen van nieuwe schepen stokten. In oktober 2010 vond er een reorganisatie plaats en in 2013 besloot Damen Shipyards de stekker eruit te trekken.

Eind januari 2018 klinkt de toeter weer door Millingen. ‘De toeter klinkt, de werf ontwaakt’, staat beschreven in de Gelderlander. Gerd de Swart en Martijn van Haaren wekken de werf weer tot leven, onder de naam Shipyard Millingen.